architektura krajobrazu serca

czasem wklejają fragment
czemu? sama wiesz

ja wklejam całość
bo mi się spodobała

duży ten fragment:)
a właściwie dlaczego tak?

"przez korytarze niepokoju
dociera twoich kroków światło
mogłeś w pół schodów czas zatrzymać
może by wtedy los nie zasnął

mógłby w tym kadrze świt nas zamknąć
zostawić moją dłoń poręczom
a tak
zostaną po nas szyby
i łzy co w oknach światłem klęczą"

pomyślałem że skoro można wstawić fragment to czemu nie... no własnie

Miło mi dzielić się nią z tak wrażliwym odbiorcą jakim jesteś Agnieszko, a u Ciebie w wierszach przecież kwitnie zawsze wrażliwość najpiękniej;)

U Ciebie zawsze taka piekna delikatnosć...

Beti, doskonale odgadujesz kolory moich wersów;)

Xav, miło Cię widzieć.

Dziękuję i pozdrawiam Was ciepło!

"zostaną po nas szyby
i łzy co w oknach światłem klęczą "

Ślicznie Madziu;)

tak wiele mogłoby być
i kto wie czy nawet się nie zdarzyło
w półcieniach i plamach szarości
smugą światła płynie opowieść

Namalowałaś Madziu. Oj namalowałaś
:)

To ja dziękuję, że znalazłaś chwilę.
Pozdrawiam;)