Kręgi czasu
Przemkną sny dobre przez palce
Jak dojrzałe ziarna pszenicy
Pył złoty się wzniesie nad czasem
Godzin, których nikt z nas nie liczył
Przetoczy się losu młyńskie koło
Tocząc pianę uczuć wzburzonych
Upadnie serce na dno jak kamień
Znikną kręgi namiętności uśpionych
A gdy nadejdą znów noce bez powietrza
Taflę wody zmąci twoje westchnienie
I rozstąpią się fale zwątpienia
Nad pulsującym na dnie kamieniem
19 March 2011, 15:55
Gerardzie, Grażko, Marie... dziękuję Wam serdecznie za zatrzymanie się przy tych wersach.
Pozdrawiam ciepło:))
19 March 2011, 13:52
niesamowicie działa na wyobraźnię
porównania niczym "dojrzałe ziarna pszenicy" - pęcznieją emocjamikradnę Madziu i pozdrawiam cieplutko
:)19 March 2011, 13:01
Pięknie namalowany obraz, na którym.."pył złoty się wznosi nad czasem" ...
Pozdrawiam ciepło :)
