Cień Dulcynei

Wyjątkowy w swojej wymowie wiersz... Nie zwycięży się z tak olbrzymimi skrzydłami wiatraków... To bardzo smutne, bo wyjątkowo prawdziwe.

Nie żałuję,
a słońce to najlepsze źródło energii, zupełnie jak smoczy uśmiech:)

To prawda. :)
Więc nie żałuj Mu napięć, masz wyjątkowy potencjał.
Uśmiech smoczy ze słoneczkiem w tle. :)

Z tym "po cichu" różnie bywa, podobno, z kasą podobnie;)
A co do prądu, coś tam czasem zaiskrzy;)
Miłego!

Te współczesne są spoko, prąd po cichu robią i kasę... niektórym. ;)
Czasem trzeba kogoś ogrzać... nawet wbrew jego woli. ;)
Próbowałaś potraktować Go... prądem? :P
Dobranoc. :)

Dziękuję, Jolu, miło Cię gościć;)

Piękny i taki ... prawdziwy.

Pozdrawiam :)

Cieszę się, że Was zatrzymałam na chwilę.
Dziękuję.
Lubię wiatraki, te dawne i współczesne, ot tyle;)

pięknie piszesz:)

Przegrana w smutku ładny wiersz