Menu
Gildia Pióra na Patronite

W drodze

pozdrów ode mnie nadzieję
a nie umrę cała
spowita w szepty i bliskość
wyrwę się z ciszy
i jak słońce utonę w zachodzie
oddając swój cień westchnieniom nocy

przychodzę by przejść
dalej

24 222 wyświetlenia
527 tekstów
51 obserwujących
  • Gaia

    29 September 2015, 20:56

    Cudnie dopisałaś Madziu, o całe niebo bliżej trafiłaś niż ja. Dzięki :)
    Joasiu, lubię Twoje ciepłe szepty :)

  • słoneczniki

    25 September 2015, 21:50

    ja bym najchętniej na dłużej wśród tych wersów została...

  • giulietka

    25 September 2015, 19:50

    nim lampy wiatr pogasi
    wypełni ciszą powietrze
    powtarzaj mi jak refren
    z tamtego brzegu melodię
    powtarzaj mi moje serce...

    takiego wiersza szukałam tutaj,
    dobrze, że jesteś, Beti!