***

Powoli zamykam drzwi
Czuję się bezradna
Zamykam oczy
Marzę o nadchodzącym jutrze
Rozmyślam nad swą marną egzystencją
Ale czy ja w ogóle zasługuję na tą miłość?

Odurzające szczęście, lśniące jakże krótko
Światło wspomnień zaślepia
Na chwilę świat rozjaśnia
Marność życia
Powoli koniec się zbliża
Zostałam sama

Żyjąc w cieniu bólu
Te wersy z każdą chwilą coraz bardziej wypełnia cierpienie
Nawet jeśli upadnę
Podniosę się, z licznymi ranami
Kryjąc łzy za uśmiechem
Walczę.