USPOKOJENIE

powoli opuszcza mnie chaos
ustala się porządek w życiu
spokój gości w mojej głowie
nie płaczę już w ukryciu

do śmiechu szczerego daleko
jednakże jaskółka pierwsza
wiosnę na twarzy czyni
odrodzenie niesie ta znawczyni

jeszcze smutków plecie kilka
maleńka, zapomniana chwilka
kurzem przeszłości okryta
świeżością wiosny nie zdobyta

lecz przyszłe godziny szeregiem
spływają nad życia brzegiem
i już w gotowości stoją
moje serce, może, ukoją..