więcej niż można

Z nieba, czy z ona? :P
Korzystaj Pani, jeśli taka wola Twa. :)
Miłego dnia. :))

Art, uważaj, bo skorzystam, :)

Orchid, miło Cię gościć;)

Nie oddam, moje Ci ono. :P
No dobrze, pozwalam Ci korzystać. :))

Art., pożegnań nie będzie, tylko oddaj niebo i po sprawie;)

Michał, w takim razie wczoraj nie tylko ja miałam melancholię w duszy, mam nadzieję, że dzisiejsze słońce przegoni cienie, tego nam wszystkim życzę.

Piotr, to miłe, dziękuję.

Dobrego dnia Wszystkim!

Zachowam w zeszycie.

Giulietko, Twój wiersz jest jak deszcz, dopełniający mój dzisiejszy smutek.
Przepiękny.

A co to za pożegnania?!
Niebo? Patrzę... bo to ja je ukradłem... i co mi zrobisz? :P
Piękny tekst i mam nadzieję, że te pożegnania są tylko spowodowane przez... trawę różową? :P
Miłego popołudnia. :))

Elu, dzięki, nie wiem, co napisać pod takim komentarzem, bardzo mi bliskim, dziękuję.

Zapach bzu, miło, dziękuję.

M., nie przepraszaj, nie masz za co, wszak Ty wiesz... Dziękuję za wszystko, za najpiękniejszy odcień błękitu i trawę, która bywa różowa, za wszystkie kolory duszy...
A skrzydła zatrzymaj, bez anioła to tylko piękne pióra.
Bez pożegnania. Tak wolę.

Łza spłynęła po policzku i nos zrobił się czerwony... Ależ potrafisz wzruszyć Giuli...

Pięknie Giulietka :)