Pośród braków
Pośród tylu braków,
żyje od lat sam,
wśród człowieczych wraków,
wciąż nadzieję mam.
Pośród tylu braków,
szczęścia swego szukam,
choć nie daje znaków,
wiem, że je odszukam.
Pośród tylu braków,
drogę swą przemierzam,
choć nie widzę szlaków,
wracać nie zamierzam.
Pośród tylu braków,
wciąż odnajduję siebie,
więc nie szukaj krzaków,
i tak znajdę Ciebie.
Autor
19 September 2011, 02:08
Zdecydowanie najlepszy jaki dzisiaj czytałem... A dzień miałem długi....;) Duży plus i pozdro...
18 September 2011, 23:34
Chwile euforii przeżywam rzadko, tak samo jak: uczucie zadowolenia, spełnienia etc. nie jest mi jeszcze na tyle znane, bym mógł o nim na tyle swobodnie pisać, by przelać dokładnie to czego chcę.
Obiecuję, że zajrzę do Ciebie, gdy tylko znajdę chwilę czasu ;)
18 September 2011, 22:35
Bo ileż można smęcić, wystarczy choćby zajrzeć do mnie haha;))
Pozdrawiam z uśmiechem Marcinie;)
18 September 2011, 21:56
Z wiarą i nadzieją trzymać sztamę ;-)
Powiało optymizmem i to jest w tym wszystkim najpiękniejsze.