..............

Pośród róż i stokrotek małych
biło kiedyś samotne serce
i pragnęło swym życiem całym,
aby ktoś je wziął w swoje ręce.

By usłyszeć w tęsknocie i trwodze
tego serca drugiego bicie...
Aż nareszcie na jego drodze
piękny motyl zatańczył w błękicie...

Zapachniały wszystkie kwiaty ziemi.
Słowa wierszy zbudziły pragnienia...
Tańczył motyl do późnej jesieni,
aby zginąć w cichych cierpieniach...