Brylownisie

Pora słoty...w różanym ogrodzie

Ostatni płatek z tysięcy
majestatycznie kieruje swą wyblakłość
zgodnie z okrutnym prawem ciążenia
ku skrytej pod jedwabistym dywanem
opoce ,zamierającej w chłodzie

Szlachetne kolory...do niedawna
nie skuszą swym powabem , oczu
harmonią aksamitnych krągłości
pozbawione promieni karmicielki
tajemniczej aury roztaczanej wokół
powalone na stosy , spoczeły nisko

Wśród resztek wypielonych chwastów
łodyg , otulonych słomą obornika
na rozległym żerowisku dżownic
wzgórzami kretowisk okraszonym
odchodzą , w raz z pamięcią krótką

O jakże...przemijającej... urodzie