To samo.

Poprzez ciepło słów twych skarbie
Znów rozgrzane moje serce
Przez twych włosów czerwień w farbie
Obudzone moje ręce
Tyle zwycięstw naszych wspólnych
Gdzieś po drodze uciszonych
Ciepło słów nadzwyczaj cudnych
Dziś w dwóch duszach już zniszczonych.
Oczy zamknij...
Pociesz serce...
Pod ciężarem żalu padnij
Czasem w swej przeszłości pędzę
Cierpień sługa uniżony.
Ja ten człowiek już zniszczony.