Autsajderom

Tak, ja łowię na... wzrok :D Yest ci u mnie nieziemskie spojrzenie :P Ha ha, zmykam i już nie przeszkadzam.
Papa :)

Sceptyku, tym bardziej cieszę się, że pozostawiłeś swoją opinię;)

Artur, a Ty musisz wszystko wyłowić wzrokiem;)))

Pozdrawiam cieplutko w to chłodne popołudnie;)

Magdaleno, nie chowaj się. Kolega S. wyraźnie zarzucił wędkę. ;)
Pozdrawiam. :)

Do Twojego komentarza wiersz mi się przypomniał:

"Z naszych dłoni otwartych
postawimy dom
w tych czterech ścianach
zamieszkamy razem(...)
Z naszych dłoni otwartych
postawimy dom
zamknięty na dwa zamki
dwóch złotych obrączek"

Choć autsajderom ciężko o tę drugą parę dłoni...

Jak zwykle zaskakujesz niebywale piękną i głęboką pointą...
Dziękuję;)

Błędem, poważnym błędem jest wiara w to, że można ziścić swoje marzenia, nie dając nic w zamian.

Dni i noce nami biegną, a my z nimi ku przodowi, w trudzie tworząc piękno, piękno, które znów służy trudowi.

:-)

Piotr, z kruchej gliny jesteśmy, i tylko serca czasem miewamy szczerozłote lub z kamienia...

Artur, tak często czyjeś drogi wydają się nam znajome...

Arti, kradnij, ale tak, żeby jutro nam obojgu zaświeciło;))

Panowie, dziękuję Wam za opinie i miłego wieczorku życzę;)

Czekam na jaki promyk Słońca, a tu nic..;(

chyba Tobie skradnę Magdalenko..hehe..;)

Kolana rozpoznają kamienie,
a dłonie wyczuwają znajome koleiny...
Jest za tym wzgórzem, na pewno.

Pięknie napisałaś.

Wiary mgła.

Piękne słowa.

Tak to w życiu bywa z nami kruchymi ludziskami.