Dziennik jesienny

Oj Luterinku, gdzie Ty się podziewasz.
Dzięki :)

I ja wierzę...i naczytać się nie mogę, tak piękny.

To nie jest inna beczka Mirek. To w ogóle nie jest beczka. Tylko samo życie. W jego dojrzałości i pełni. Więc ciesz się i rozdawaj.
Serdeczności :))

Dzień dobry, jak tak z innej beczki, ale przyglądam się tej jesieni za oknem i wiośnie w sercu, po prostu chce się podzielić radością - trafiła mi się kumulacja. Pozdrawiam barwnie, ciepło, z inspirującym zefirkiem, może smak węgierki dorzucę, ognisko dwojga serc, babie lato, kosz czerwonych jabłek, stateczność cyni, radośc pnącej róży i jeszcze kiść winogron. Wybaczcie człowiekowi, który nie musi i nie chce kłamać.

Jedna_łza, dziękuję, że pobyłaś w moich klimatach :)
Skorek, w tym rzecz, że zaskakuje nas piękno, gdy nie zwracamy na nie uwagi. Uważność wyklucza zaskoczenie, bo piękno po prostu jest. Jak wszystko. Ot i cała prawda. Dzięki za zatrzymanie :)

Pięknie jesiennie ,malowniczo :):):) Pozdrawiam na noc :):):*

Jesień. Tylko ona wie, kto jest, a kto nie
;)

Tak już prawie jesień Beatko i zaśpiewałoby się .. koncert jesienny na dwa świerszcze..pozdrawiam milutko na dobranoc :)

Dziękuję za te wszystkie ciepłe słowa. I cóż mogę, może tylko zanucę... :)
http://www.youtube.com/watch?v=xskAYdwlD2Q

Pewnie tak nie było, ale czuję się jakbyś pisała go dla mnie, wiedząc wszystko o mojej duszy, o rozterkach serca, o pragnieniach. DZIĘKUJĘ!!! a poza tym Cudowny.