Ku Słońcu
Pójdę
może już jutro
gdy świt opadnie mgłami
na szlak skalistych ścieżek
po radość
to będzie dzień
niepodobny do innych
złożony w dziwnym darze
już dziś
układam serdeczną obietnicę
że wybiegnę mu naprzeciw
pokłonię się graniom
pomiędzy nocą a dniem
w zachwycie się stanie
tylko o jedno ciebie proszę
czekaj tam na mnie
Autor
17 June 2013, 20:58
Hm... Chyba lubię sprawiać Wam przyjemność :)
Że dziwne? I to jak :D
Pozdrawiam :)
16 June 2013, 12:01
Ależ tu pięknie dzisiaj Beatko,śliczny wiersz-pozdrawiam milutko na dzień dobry:)
16 June 2013, 10:59
Cudne są te Wasze skojarzenia, jedno piękniejsze od drugiego .. a więc w stronę Słońca..choćby boso. Zapraszam Hej! Niech się niesie po górach i dolinach :))
Uciekam. Miłego :))
16 June 2013, 10:49
Cudnie, i znów mam skojarzenie choć może zbyt wybiegające naprzód... ;)
