By być

Podzielić cierpienie z lasem
Z borowiną siąść w parze
Wtopić się w zieleń gęstą
I z ciszą bezkresną westchnąć

By być

Dalej cleć trzeba w betonowych dżunglach
Biec siłą kół napędzanych
Sprzedać z uśmiechem swój czas
Karmiąc się pokarmem dla mas

By żyć

Potem znów wracać
Dzielić smutek z lasem
Chłonąć śmiechy żab
Upoić się dąbrowy muzyką
i upaść na twarz...razem ze swą pychą

By być