Menu
Gildia Pióra na Patronite

To człowiek człowiekowi ten los zgotował

pod zamglonym niebem
zagradzają spojrzenie na dom Ojca
strzały artylerii,

to wola człowieka
odbierać dar boży zaczynając o świcie
nie kończąc, gdy pierwsze gwiazdy zabłysną

nie będzie lepiej, gdy wolność przyjdzie
mając świadomość, że przez cudzą śmierć
udało się zachować własne życie...

37 751 wyświetleń
418 tekstów
37 obserwujących
  • Natuuś

    10 August 2015, 14:26

    nicola-57, Cris, silvershadow dziękuję WAM! :)

  • silvershadow

    10 August 2015, 13:44

    Zgadzam się z przesłaniem wiersza. Cel nie uświęca środków.
    Dobrze napisany i niestety (chyba) ponadczasowy, wiersz. Pozdrawiam.

  • Cris

    10 August 2015, 09:59

    wzruszający wiersz.
    pozdrawiam.

    :)

  • nicola-57

    10 August 2015, 08:42

    tak..., a ostatnia zwrotka zapisała mi się łzą na twarzy...
    pozdrawiam