Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Szepty prześcieradeł

Podnoszę jak hostię powieki
choć tak trudno
bez twych szeptów się budzić

Patrzę w okno z zazdrością
jak ziemia sprytnie rozpacz ukryła
w niewinnej śniegu bieli

Nadzieja szarością śpi w oczach
wpatrzonych w niebo ludzi

Sny moje jak ścięte kwiaty
umierają w prześcieradeł śniegach
a dłonie jeszcze twoich śladów szukają
w bezlitośnie gładkiej pościeli

137 934 wyświetlenia
1393 teksty
282 obserwujących
  • giulietka
    giulietka

    5 January 2012, 23:27

    Jutro nam może też coś zdradzisz...
    Dobrej nocy Yestem;)

  • yestem
    yestem

    5 January 2012, 23:26

    Zmykam powoli w kierunku prześcieradeł, posłuchać szeptu. :)
    Dobrej nocki Magdaleno.

  • giulietka
    giulietka

    5 January 2012, 20:23

    Dziękuję Yestem...
    I wzajemnie, miłego... ;)

  • yestem
    yestem

    5 January 2012, 20:05

    :):):)
    Miłego wieczoru Tobie i Twoim Budzikom.

  • giulietka
    giulietka

    5 January 2012, 20:01

    Żywe i wszędzie się (w)pasują, a do tego made by me;)))

  • yestem
    yestem

    5 January 2012, 19:43

    Dla pewności? Czy pasowały do wystroju wnętrza, a może żywe?
    Młodsze rodzeństwo, albo mały zwierzyniec? :)

  • giulietka
    giulietka

    5 January 2012, 19:07

    Ja mam dwa budziki:))

  • yestem
    yestem

    5 January 2012, 19:06

    Piękne są takie poranki...
    Moje, prawie wszystkie pustoszy... budzik. ;)

  • giulietka
    giulietka

    5 January 2012, 17:05

    To jest efekt poranków, kiedy mogłam nieco dłużej wsłuchiwać się w te szepty...;)

  • yestem
    yestem

    5 January 2012, 13:53

    Jak Ty to robisz Magdaleno?
    Piękne. :)