Podaj snom moim dłoń Zatrzymajmy czas Przerwijmy w pół słowa opowieść Wszechwiedzącym zegarom To nic że w księgach losu Nie są pisane nam Oceany spokoju I porty bezpiecznych ramion Nie patrzmy za horyzont Gdzie chwili naszej kres Nie karm mnie tęsknotą Która wylewa się z czary Zamknijmy światu oczy Mam dosyć smaku łez Upijmy ciała rozkoszą I dusze szczęściem bez miary
Monsieur Adnachiel... tylko Ci którzy potrafią odnaleźć w sobie ten moment zdołają tego dokonać i nie ma w tym żadnej mojej zasługi, ale cieszę się ogromnie czytając Twoje słowa:)
Sama widzisz mon madame Giuliet, Twoje wiersze są wyjątkowe [i stanowią moją pasję]. Ową tytułową chwilą sprawiłaś, iż istnieje moment w którym czas staje w miejscu...