Do Benjamina...
Początek styka się z końcem
jak noc z zarzewiem dnia
jest takie miejsce w nas samych
gdzie niczym się od siebie nie różnią
i choć w przeciwnych kierunkach
po tym samym okręgu biegniemy
więc spotkać się kiedyś musimy
Choć dla mnie jest wciąż za wcześnie
Dla Ciebie stale za późno
Wiem kiedyś stracę Cię z oczu
i wzrok mnie własny okłamie
nie poznam szelestu swych dłoni
ani na ustach wyblakłych słów drżenia
Chciałabym wtedy móc patrzeć
na świat Twoimi oczami
i widzieć wciąż to czego życie
ani śmierć w nas nie zmienia
20 February 2012, 22:06
całkiem ciekawa para
choć on zawsze taki blady
a ona lubi się opalać;)17 February 2012, 21:58
haha;)))
Nazwisko posiada, gorzej z awatarem....
Pomyślę... nad tym nr butów zwłaszcza;))))17 February 2012, 21:37
...o kogoś, kto wciąż pozostaje zagadką...
...wszystko co chciałam o nim powiedzieć jest już między wierszami, więcej nie wiem nawet ja... ;)17 February 2012, 18:30
Sylwio... i każdy z nas jest taką osobą dla kogoś...
Ryso, a konkretnie o co?;))
17 February 2012, 17:16
piękne:) tyle nas łączy choć jeszcze więcej dzieli...Każdy chyba ma taką osobę
17 February 2012, 17:14
Haha:)
Ależ pytaj Ryso, choć za odpowiedź nie ręczę, bo może być większą zagadką niż pytanie;)17 February 2012, 16:19
Zależało mi, żeby budził ciekawość, bo ciekawą miałam inspirację, ale jeszcze jej nie zdradzę... ;)
Dzięki Piotrek, że zajrzałeś;)