Wczoraj

piszą wiersze o kamienicach zza rogu myśli
i nieopodal pogarbionych tęsknotach. wiesz.
tak trudno nadać ogólnospołeczny przekaz

pospiesznie ułożonym słowom. nie bywam
wyjątkiem od reguł. tamte wzmianki o strugach
deszczu i mokrym papierze, kalekie zdania

i niedookreślone kontury przypominające
czarne punkty na drodze życia. wmawiam sobie
że nie dotyczyły mnie. dziś nie pada, a za rogiem
umierają kolejne wiersze.