50
Pierwszy wers, dwu starych znajomych
Trzy lata od rocznicy czyichś urodzin
Cztery razy tyle bólu w życiu ludzi na ziemi
Szanuj to co masz, postaraj się docenić
Pięć pomnożone razy dwadzieścia
Do sześciu dodane, ktoś tyle ma szczęścia
Siedem dni w tygodniu, w nich wypada rocznica
Ósmego roku śp. Mieczysława niebycia
Dziewięciu najmężniejszych z dziesięciu oddanych
Pobiło jedenastu. Ta liczba określa stany
Dwunastu parszywych, w trzynasty miesiąca
Wobec czternastu w teatrze sieje postrach
Piętnaście moich lat, pierwsza poważna Ona
Szesnaście lat kiedy było już po Nas
Nagle mam dwadzieścia jeden i wydaje mi się, że znam życie
"Jesteś dobry, pochwalam co robisz" - dziś to słyszę
Kim będę w wieku czterdziestu? W to śmiem wątpić
W imię potencjału masz tu wiersz pięćdziesiąty.
Autor
29 March 2011, 20:18
chołota zawsze wynurzy się w słowach z błota
bełkot zwracam na nogawki"Skąd się biorą takie śmieci jak Ty?
A może inaczej skąd biorą energię na egzystencję?
Bogiem nie będę ale wybiję się ponad "cyklicznych leśnych starców".
Kimkolwiek byś nie był gardzę Tobą i każdym kto miał cokolwiek z Tobą wspólnego.
Notabene z zasady szanuję starsze osoby, ale te w stanie agonalnym tudzież rozkładowym, mogę jedynie dobić butem na zakazaną mordę."