Przed domem

Piękne jest to drzewo
A mijamy je tak obojętnie
Złociste okalają je promienie
A patrzymy tak beznamiętnie
Wrażliwości w nas nie ma
Drzewo także szarość dopada
Potrafiłam odkryć
Teraz.... Jakby dla mnie każdy promień spadał
Roślina daje mi ukojenie
Mój Duch czekał na uspokojenie
Teraz otacza mnie cisza, na myśl samotność przywodząca
Nie
Pojawiła się równowaga szczęście przywodząca.