Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wiatr

Pewnego razu wiatr zakręcił się
Koło pięknej brzoskwini
Trąbą powietrzną
Matki wielosetnego potomstwa
I połamał jej ze dwa konary w biodrach
Pałał bowiem do niej
Namiętną prawdziwą miłością
A ona nic
Tylko o gwałt go podała
Do sądu powszechnego
A sędzina to chciała
Go nawet aresztować
Ale na szczęście wiatr jak wiatr
Wywiał z kolejną burzą
Brzoskwini zaś przeszło
Jak dostała pięćset
Za każdy owoc
I rentę socjalną
Na te z robakiem
Jeszcze ekolodzy o nią walczą
By były jej śliwki
Produktem regionalnym
IPN wniósł gdzie trzeba
Żeby była pomnikiem przyrody
I żołnierzem wyklętym
Bo faktycznie
Trąba przyszła ze wschodu

297 589 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!