Dla Ciebie

Paweł,
kiedy Cię poznałam,nie od razu się zakochałam,
często o Tobie myślałam i trochę czasu potrzebowałam.
Bałam się zaufaniem Cię obdarzyć,nie chciałam kolejny raz na uczuciu się sparzyć.
Wolność porzucić było mi trudno,obawiałam się,że będzie mi w życiu nudno.
Nie poszukiwałam szczęścia,chłopaka, miłości,niby imprezy dawały mi sporo radości,lecz radości chwilowej,nietrwałej,małej...
I tak nagle w moim życiu pojawiłeś się Ty-skromny,mądry,wesoły,niepozorny.
Początkowo z dystansem do Twej osoby podchodziłam,potem jednak już z coraz silniejszym uczuciem się pogodziłam...
Zrozumiałam,że Cię pokochałam,w tym momencie nikogo innego już nie potrzebowałam.
Jest mi z Tobą wyjątkowo dobrze,wiem,że się na Tobie nie zawiodę,że to najpewniejszy krok jaki w życiu zrobiłam i jestem przekonana,że się nie pomyliłam.
A gdybyś wtedy,widząc mnie po raz pierwszy,podszedł i pogadał,być może dziś obchodzili byśmy 2-lecie związku naszego-trwałego,różnorodnych wrażeń pełnego.Trzeba nadrobić ten stracony czas,szaloną miłość stopniowo rozpalić w Nas.
Taką najmocniejszą,najwytrwalszą i dojrzałą,wielką-nie małą !
Czasem są chwile ,gdzie sięgam pamięcią głęboko wstecz i myślę "Wiele żałuję",lecz tym myślom mówię "Precz!"
Nie chcę już snuć refleksji nad przeszłością,kiedy to teraz,moje serce przepełnione jest radością,miłością i Twoją obecnością.
Pragnę z Tobą przyszłość moją współtworzyć,drzwi swego serca tylko dla Ciebie otworzyć.
Tobą się zajmować ,tylko Ciebie do końca moich dni pragnąć i całować.
Tak mi dopomóż Bóg,wszyscy święci i moje szczere,niezbite chęci...