najpiękniejsza dziewczyna wszechświata
patrzysz tak zwyczajnie
z czułością
najpiękniejszym ze spojrzeń
a serce przy Tobie jak motyl
zamknięty w kokonie
chciałabyś nas utulić nim noc przyjdzie
ale ciągle jeszcze zbyt pusta
Twoich ramion kołyska
płaczesz ludzkimi łzami
na naszych ciernistych ścieżkach
zamiast po łąkach niebieskich
przechadzać się w gwiazd koronie
13 January 2017, 11:34
Bardzo mnie poruszył ten jakże czuły obraz współcierpiącej z człowiekiem, Najświętszej Matki, która nie chlebem, lecz własnym sercem karmi sieroty i jest nadzieją całego świata.
Ale słów mi nie starcza, więc dusza ugina się w pokłonie.
Wiersz jak błękitne pióro, pośród skrzydeł bieli.
Pisany sercem, nie słowem.
13 January 2017, 10:46
Na pewno uśmiecha się do nas, Mirku;)
Chciałam się z Wami podzielić bardziej tą opowieścią pod wierszem, niż moją nieudolnością w próbie opisania najpiękniejszej dziewczyny, ale ks.Dominik robi to o wiele lepiej i to jego opis Maryi stał się moją inspiracją. A jak ktoś nie lubi księży to polecam jego historię, opowieść mistrza karate i pokornego człowieka:)
13 January 2017, 09:32
Na pewno sobie robi odskoki o smutnych ludzi, ot by popodglądać baraszkujących na Maderze sejmowych kochanków.