Nazwę Cię Lublinem

Patrzyłam na trawę
tuż za twoim zamkiem
Słuchałam śpiewu ptaków
który mi dedykowałaś
Zamknęłam oczy - zobaczyłam twoje
świecące jak na rynku latarnie

Na ruinach zamku biegały dzieci,
śmiały się, jak Ty;
kiedy opowiadałam ci historie
Wpatrzona we mnie
Jak w bramę Krakowską
stałaś skupiona z nostalgią na twarzy

Poznałam każde zakamarki twej duszy
Puste kamienice
Wypełnione galerie
Mówiłam o Tobie - Lublin
twoja budowla była zabytkiem
pięknem saskich łabędzi

Mieszkam w Tobie
ale oddalona od Ciebie
Zakochana w widokach
które przede mną skrywasz