Menu
Gildia Pióra na Patronite

" Wisielec "

Patrząc na krajobraz zimowy
Czuję wspaniały spokój domowy
Nic się wokoł nie dzieje
Tylko korona drzewa się chwieje
Patrzę na nią obojętnie
Mimo,że wygląda pięknie
Tak naturalnie,że aż strach
I naglę słyszę głuche Trach!
To gałąź pękła pod cieżarem ciała
Radość to powinna być niemała
Lecz to smutek przemawia
I do kolejnej proby namawia

1190 wyświetleń
15 tekstów
1 obserwujący
  • marka

    17 August 2014, 20:22

    Wiersz z klimatem, no i przemijaniem. Ciekawy, nastrojowy.