Menu
Gildia Pióra na Patronite

Pomarańczowe światło

parkuję mój pomarańczowo-rdzawy samochód
pod niebieskim napisem
dzień był długi

jeszcze tylko kilka kroków

droga nie dawała zbyt wiele wytchnienia
lecz pokazała mi wszystko
ludzi, ich radości, rozpacz i cierpienie
obrazy schowane pod grubą warstwą kurzu

jeszcze tylko kilka kroków
za sobą zostawię bagaże

dziś czarna kula przyciągała bardziej
coraz węższymi zbliżałem się do niej spiralami
wiało chłodem a rzeka podmywała brzegi wspomnień
wreszcie zmęczenie kazało mi się zatrzymać

ostatnie metry pokonam sam
zanim zamknę za sobą drzwi
zapalę lampkę i zamknę notes
wygodnie się położę

jeszcze trochę odpocznę
nim zgaśnie dzień
nim skończy się zaćmienie
nim odejdzie słońce

30 300 wyświetleń
360 tekstów
51 obserwujących
  • silvershadow

    3 August 2015, 11:33

    Cris, Alfo Centauri - bardzo Wam dziękuję.

  • Alfa Centauri

    2 August 2015, 19:57

    Bardzo podobne refleksje dziś mnie nachodzą...
    :)

  • Cris

    2 August 2015, 12:04

    ech te wspomnienia, zwłaszcza w samotności...
    bardzo ładny wiersz.
    miłej niedzieli.

  • silvershadow

    2 August 2015, 11:51

    Dziękuję i również pozdrawiam życząc Ci miłego dnia.

  • Lydia

    2 August 2015, 11:31

    Samotność potrafi wiele pokazać...
    Jak zwykle pięknie.
    Pozdrawiam.