(7I-15I) do M

o niewiedzy wiesz
tyle, że nie
wiesz

ona leży tuli
smutek, przygarnia ten
żal

i przegryza wargi
z bólu, łamiącego
ją

na części, brakiem
Twojego jestem, a
milczenie

to jej najgłośniejszy
krzyk o Twoją
obecność

która nie nadejdzie
nigdy więcej jak
wtedy

ona to wie,
dlatego krzyczy niemym
krzykiem