Zezowate szczęście

Od ojca podarunkiem
w pół wzroku zadanym
dostrzec mi kazano

Światło oczy mruży
pole widzenia wytężając
zbyt daleko dzień wyprzedzając

Podkulawiona optyka
sercem laskę białą wspiera
kamienie po drodze wybiera

Nie wszystko zobaczyć dziś można
choć jednym tylko okiem
szczęście i tak rozpozna