Cóż trzeba więcej...
Odkrywam piękno w codzienności
śpiewem ptaków się fascynuję
raduję się każdym gestem dobroci.
gdy inni nienawidzą ludzi ja ich miłuję...
W deszczu znajduję cud roślin wzrastania
w powiewie wiatru lasu woń czuję
od tęczy uczę się barw dobierania
na ludzkich twarzach uśmiech maluję...
Cóż trzeba więcej, gdy wokół piękna tyle
na każdym kroku czuć zapach szczęścia
ludzie, przyroda, magia i motyle…
wystarczy tylko mieć wrażliwe serce…
Dodaj odpowiedź 14 March 2011, 15:47
0 To dla Ciebie Gerardzie mój pierwszy plus dla wierszy. Dlaczego ten? Bo trafił kiedyś do mojego zeszytu.
Piękno zawsze będzie w cenie... :)Odpowiedź 19 September 2010, 15:36
0 Dziękuję Dorotko za piękną opinię...
Piszę to, co czuję...ot i cała tajemnica :)
Pozdrawiam serdecznie i pogody ducha Ci życzę :)Odpowiedź 15 September 2010, 18:45
0 Dziękuję serdecznie wszystkim Wam za opinie, które są osłodą dla mojej duszy niedoskonałej...
Pozdrawiam.Odpowiedź 15 September 2010, 11:40
0 Widziałam to piękno na własne oczy Gerardzie, jest wszędzie tam, gdzie Twój ślad...
Wiersz cudny:)Odpowiedź