Menu
Gildia Pióra na Patronite

biała studnia

odkąd splątał wiatr nasze kroki
nie umiem wysupłać się z marzeń
otulam wiatrochronem bezczasu
to, co nam z siebie zostało

wykopałam wgłąb duszy
wielką studnię
teraz zatapiam w niej dni

może kiedyś zanurzysz się w niej
i napijesz się czystej wody
w białym mieście
sto mil od pustyni
gdzie nic już tak nie będzie bolało

137 609 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 10 August 2014, 15:02

    Pić, pić... :)
    To nie była zwykła różdżka, skorą taką wodę odkryłaś.
    No dobrze, bo w narcyzm wpadniesz.
    Ogólnie wodolejstwo. :P
    Żartowałem. :)
    Miłego dnia. :)

  • giulietka

    27 July 2014, 21:17

    W takim razie to nasza słodka tajemnica;)
    Pozdrawiam gorąco;)

  • onejka

    27 July 2014, 21:09

    Jaka mania ? jaka grafo ? wiesz jest śliczny :)

  • giulietka

    27 July 2014, 20:57

    M., jeśli Ty tak twierdzisz, dodam ją wyłącznie dla Ciebie;)
    Onejko, to ta odwieczna nostalgia jest winna mojej grafomanii;)
    Dzięki.

  • onejka

    27 July 2014, 20:46

    Nostalgią pisane wersy, podziwiam kunszt metafor :)

  • Adnachiel

    27 July 2014, 20:41

    I wyszła Ci piękna sentencja kochana M.
    Proszę jutro to dodać, będę wówczas mógł więcej podziwiać :)

  • giulietka

    27 July 2014, 20:27

    W każdej kropli wody jest zaklęta tęcza, jeśli ktoś nam kiedyś pokazał w niej niebo.
    Dziękuję, to dla mnie bardzo wielka otucha, mon cher Ami.

  • Adnachiel

    27 July 2014, 19:24

    I odtąd w każdej studni będę szukał odbicia zatopionych w niej dni, o których piszesz...
    Jak zawsze mnie urzekasz madame Giuli.