~~Dama Trefl~~

Odejdzie kiedyś wcześnie rano
Tak jakby poszła kupić chleb
Drzwi cicho zamknie bez pośpiechu
W mgłę otulona Dama Trefl

W zamkniętej dłoni w skrawku nieba
Ukryje nocy gwiezdny pył
Z ufnością pójdzie mleczną drogą
Tak jakby świat tam inny był

Nie oglądając się za siebie
Ezoterycznie w wymiar snów
Ze schyłkiem nocy co dniem zbladła
Po pocałunku zamiast słów

W pasjansie łez źródlanej wody
Rozda ostatnią talię kart
I w niej wyczyta całą przeszłość
Czy czas co minął był coś wart.