Wracaj jak najszybciej.

Och weno! Gdzieś ty się podziała?
Wszak tyś ze mną zawsze być miała!
Bez ciebie me wiersze robią się blade,
A przecież miały być piękne i śniade!

Weno moja! Kochana! Tęsknie za tobą!
Gdy ciebie nie ma, pisząc prozą nie jestem sobą!
Tyś mym ideałem i natchnieniem!
Jak sobie bez ciebie poradzę? Nie wiem!

Tańczą wokół mnie chęci, które moją osobę opuściły.
Czyżby moje najgorsze sny się ziściły?
Proszę weno! Lenistwo mnie powoli ogarnia!
Chcesz widzieć jak wygrywa i całą pulę zgarnia?

Proszę! Wracaj szybko i chęci uwiąż na łańcuchy!
Szybko! Nie pozwalaj na chwile skruchy!
Powoli się oddalasz i zostawiasz mnie za sobą.
Co się dzieje ostatnio z tobą?

Bez ciebie nie sklepię jednego opisu, zdania...
Ach! Mam dość twego ciągłego uciekania!
A może, jestem niegodna ciebie?
Może to tylko ja przeceniem siebie?

Weno wróć! Proszę...