Nocne zapiski [cz. 7 - ostatnia]

Noc zbiera znów plony,
gasną ostatnie lampiony,
znika księżyc w oddali,
z tymi co się poddali.

Idę z nimi szeregiem,
będąc jak oni zbiegiem,
coś pochwyciło kija
i pamięcią zabija.

Umiera ostatni z nas,
nadszedł w końcu ten czas,
ofiary złudnej miłości,
poobracały się w kości.