Nie zgoda

Nie zgadzam się proszę Pana.
Nie ma Pan nawet za grosz racji.
Pan nawet nie wie kim ja jestem.
Co ja czuję i co ja czuć mogę.
Proszę Pana łaskawie o wyrozumienie.
Zrozumienie czy cokolwiek związanego z rozumem.
Oh, przepraszam. Pan i tak nic nie rozumie.
Myśli Pan, że ja jestem nie normalna?
Że sobie to wszystko wymyśliłam?
Bzdura!
Pan to też ma czelność mnie o to pytać.
Że ja się mogłam zgubić, że to nie ta droga.
Że to nie tak trzeba, że to nie tak się robi.
Proszę Pana, a Pan wie jak to się robi?
Jak się żyje, chodzi, pije, myśli, słucha, robi
Jak się wybiera, decyduje, wariuje i świruje?
Tak, tak, Pan wie zawsze wszystko
Pan przecież w mojej głowie za wszystko decyduje.