Wewnątrz

nie zamknięte
więc otworzę
po obrzeżach oprowadzę
blisko tylko podskórnie
widzisz splątane drogi
i te nerwy moje kobiece

na antypodach wspomnień
spójrz
ślady stóp jeszcze niesamotne
bolą istniejąc
do wewnątrz agrafką spięte
przeciwległe brzegi

fascynacji dróg odległości
tak bliskie już sercu
tylko sens niespokojny
jak jaskółka zerwana do lotu
nienasyconym światłem głupieje
od podszewki