MATKA SKRUCHA

Nieszczęsny człowiecze cierpiący,
otworem stoją moje drzwi.
Wejdź, usiądź i powiedz co Cię trapi,
całą prawdę wyznaj mi.

Nie lękaj się biedaku, ja nie potępię Cię.
Ty możesz mi zaufać i szczerze wyżalić się.

Przede mną możesz bez wstydu
śmiało wypłakać się.
Nie będę Cię pouczać,
lecz w pełni zrozumiem Cię.

Bo ja rozumiem każdego,
kto tylko jest człowiekiem.
Ja jestem pocieszeniem,
na utrapienie lekiem.

Jam wolna jest od grzechu,
pokorna od nieszczęścia.
Jam krwią jest bitych dzieci
na podłych nieludzkich pięściach.

Ja jestem łzami psiątek
okrutnie katowanych
i strachem niewiniątek
przez zło prześladowanych.

Jam wściekła jest na podłość
i na jej kłamstwa głucha.

Jam twoja jest jedyna,
jedyna Matka - Skrucha.

* Specjalnie dla Krajgi *.