Menu
Gildia Pióra na Patronite

I groch w ścianę może nie trafić

Nie składasz ust
w prośbach gorących
przed świtem

a może i przed zmierzchem

zmywasz czas z powiek
jak zdechłe powietrze

nic
ani tu ani tam

tak w ogóle nie chcesz

nic

ale mogłabyś
gdybyś nie musiała

chciałabyś nawet
gdybyż to takie proste
było

aż dziw bierze że jest
dla innych

24 279 wyświetleń
527 tekstów
51 obserwujących
  • zugimihau

    29 December 2012, 00:16

    sam tutył już przykuł uwagę:)pozdrawiam

  • Gaia

    28 December 2012, 20:01

    To co jednym wydaje się proste jak przysłowiowy drut, innych przeraża lub trudem zniechęca. I to do tego stopnia, że aż przestają myśleć, jak można by coś uprościć.
    Miło mi Madziu Ciebie gościć, tym bardziej zaciekawić :)

  • giulietka

    28 December 2012, 19:52

    Rzeczywiście czasem to, co zbyt proste przychodzi z wielkim trudem...
    Ciekawy wiersz od tytułu po ostatni wers.

  • Gaia

    28 December 2012, 19:50

    Bohaterką wiersza jest dziwna kobieta w wieku 40 lat, która na każdym kroku mnoży przeszkody. Uważa, że nie warto się wysilać bo i tak wszystko na marne. Że nic jej się nie uda. Twierdzi, że wisi nad nią fatum nieszczęścia, bo czego się nie dotknie, to i tak fiaskiem się skończy. Przestała się nawet modlić, choć jak mówi pochodzi z wierzącej rodziny, to w jej przypadku nawet wiara nie pomogła. Tak, to bardzo zastanawiająca kobieta...
    Dziękuję Wam Kasiu i Agnieszko za komentarze i pozdrawiam serdecznie :)

  • misiek45

    28 December 2012, 19:15

    Zastanawiający wiersz Beatko,bardzo ważne przemyślenia i może jest prostsze niż się wydaje -pozdrawiam serdecznie i milutkiego wieczoru życzę:)

  • katjaa

    28 December 2012, 18:36

    świetnie piszesz.. pozdrawiam..