Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Prostota uczuć...

Nie potrafię używać wielkich słów
ani obietnic składać na twojej dłoni
słowa pozostawiają zbyt wielki chłód
gdy obietnice nie mogą być spełnione…

Pragnę cię kochać skromnie, tak zwyczajnie
cichym zamknięciem sypialnianych drzwi
umyciem pleców, gdy czekasz na mnie w wannie
i zapatrzeniem się w ciebie, gdy słodko o mnie śnisz…

Pragnę cię kochać herbaty podawaniem
gdy leżysz przeziębiona na ulubionej sofie
i kocem cię ciągłym przykrywaniem
i pomaganiem ci gdy zbyt dużo masz na głowie…

Wiem, to nie wiele, ale tak tylko kochać umiem
być blisko w zwyczajnej i szarej codzienności
niczego nie obiecywać a wszystko rozumieć
i poświęcać się radośnie w służbie tej miłości…

189 975 wyświetleń
1575 tekstów
600 obserwujących
  • 18 February 2012, 20:49

    Gerardzie, coś czuję że będziesz ideałem dla wielu kobiecych dusz ;)

  • zugimihau

    13 February 2012, 23:29

    te najzwyklejsze, ludzie gesty, od serca, z troski itpe itde pokazują nam miłość;]

  • giulietka

    13 February 2012, 18:09

    To jest właśnie cała poezja zaklęta w prozie dnia powszedniego...
    Tylko Ty tak potrafisz...

  • aloya

    13 February 2012, 16:35

    Takie kochanie jest skarbem Gerardzie.
    Piękne i takie skromne.

  • Sylwia Friday

    13 February 2012, 10:05

    Piękne! Chciałabym żeby mnie tak ktoś kochał prosto i na temat. Ten wiersz to obraz moich marzeń i chyba nie tylko moich. Pozdrawiam.

  • słoneczniki

    13 February 2012, 09:04

    Bo to w prostych, codziennych gestach zawarte są uczucia...

  • agniecha1383

    13 February 2012, 08:30

    W tej skromności tyle miłości...w czterech zwrotkach pomieściłeś wszystko to o czym płeć przeciwna marzy przez większą część swojego życia...być kochaną właśnie tak...skromnie
    Kurcze ...chyba dam to komuś przeczytać...wiersz idealnym przykładem że i ja nie muszę mieć nic więcej poza taką nie/zwykłą miłością...piękny...pozdrawiam