nie lubię oczu i rzęsłez co płyną każdym wierszem
ale smutek lubięktóry obleka myśli
bo przecież my
bez siebie niczymz sobą podobni niczemu
onejka
Autor
16 July 2015, 00:40
Jeden z najpiękniejszych...Pozdrawiam :)
6 July 2015, 09:15
zgadzam się z Natalią ... "...my bez siebie niczym z sobą podobni niczemu"... genialnie ujęte, Onejko...
5 July 2015, 21:29
Smutne to jak zawartość pewnej lodówki, ale dobrze, że są upały i ten festiwal Czochraj Bobra.
1 July 2015, 21:44
Cóż innego może dać znać o sobie i oblec nas w istnienie jak nie łzy (nawet jeśli dalej już nic innego stać się nie może)... Rzecz jasna i one mogą być udawane, ale jednak kiedy już ktoś płacze to jest to bardziej wiarygodne od śmiechu.
1 July 2015, 21:11
Bardzo mi się podoba. Ładnie to ujęłaś.
1 July 2015, 19:34
...bardzo ładny...pozdrawiam ;)....
1 July 2015, 18:51
Piękne wersy Onejko :-)
Tyle prozy między nami... Jak wiele poezji w tej prozie...
1 July 2015, 11:57
Są tacy którym tylko wierszepozwalają na łzywięc niech płyną smutki, wtedy łatwiej żyć:)
1 July 2015, 11:55
Smutek pisze ponoć najpiękniejsze wiersze...