Menu
Gildia Pióra na Patronite

nie lubię oczu i rzęs
łez
co płyną każdym wierszem

ale smutek lubię
który obleka myśli

bo przecież my

bez siebie niczym
z sobą podobni niczemu

83 908 wyświetleń
973 teksty
64 obserwujących
  • 16 July 2015, 00:40

    Jeden z najpiękniejszych...
    Pozdrawiam :)

  • czasem_wciskam_escape

    6 July 2015, 09:15

    zgadzam się z Natalią ... "...my bez siebie niczym z sobą podobni niczemu"... genialnie ujęte, Onejko...

  • fyrfle

    5 July 2015, 21:29

    Smutne to jak zawartość pewnej lodówki, ale dobrze, że są upały i ten festiwal Czochraj Bobra.

  • Odys syn Laertesa

    1 July 2015, 21:44

    Cóż innego może dać znać o sobie i oblec nas w istnienie jak nie łzy (nawet jeśli dalej już nic innego stać się nie może)... Rzecz jasna i one mogą być udawane, ale jednak kiedy już ktoś płacze to jest to bardziej wiarygodne od śmiechu.

  • zapach_bzu

    1 July 2015, 21:11

    Bardzo mi się podoba. Ładnie to ujęłaś.

  • mill

    1 July 2015, 19:34

    ...bardzo ładny...pozdrawiam ;)....

  • Naja

    1 July 2015, 18:51

    Piękne wersy Onejko :-)

    Tyle prozy między nami... Jak wiele poezji w tej prozie...

  • Gaia

    1 July 2015, 11:57

    Są tacy
    którym tylko wiersze
    pozwalają na łzy
    więc niech płyną smutki, wtedy łatwiej żyć
    :)

  • słoneczniki

    1 July 2015, 11:55

    Smutek pisze ponoć najpiękniejsze wiersze...