Menu
Gildia Pióra na Patronite

Rumianki...

Nic nie mówię, by nie spłoszyć tej chwili
w której subtelnie dotykasz rumianków
tylko płatki trzepoczą jak skrzydłami motyle
kładąc się dywanem do nieba krużganku…

Nic nie mówię, niech rumianki śpiewają
pieśń dziękczynną za dotyk twoich palców
ja mam ciebie a kwiaty…tylko wiatr mają
dotykaj, zanim noc nastanie i kolory zgasną…

Nic nie mówię, ale pora już pożegnać polanę
zapisać na pięciolinii życia kolejną nutkę pieśni
bo życie to ciągła podróż i wspólne odkrywanie
i dotykanie rumianków i wędrówki po lesie…

http://www.youtube.com/watch?v=rtYSjx4412g

190 654 wyświetlenia
1575 tekstów
600 obserwujących
  • Seneka 18

    2 June 2012, 15:20

    Cieszę się,że podobają się Wam moje rumianki...są skromne...

  • annak

    2 June 2012, 13:42

    tyle piękna, wrażliwości romantycznie zawarte w wierszu :))) Gerardzie miło przeczytać tak śliczne wersy :)))
    pozdrawiam serdecznie :))))))

  • 28 May 2012, 18:32

    Ani obok Twoich pięknych wierszy, ani obok takich rumianków - nie da się przejść obojętnie :)))
    Gerardzie, dziękuję i ciepło pozdrawiam :)))

  • Seneka 18

    28 May 2012, 09:32

    Miłość to ciągła podróż między cierniami i między rumiankami...razem.
    Dziękuję ślicznie, że zatrzymałyście się przy moim skromnym wierszu...
    Wczoraj odkryliśmy przepiękną polanę rumianków...kolejne magiczne miejsce...Zapach lasu mieszał się z zapachem tych przepięknych kwiatków...niesamowite wrażenie...ogród marzeń...
    Jeszcze tam wrócimy za tydzień, bo w takie miejsca trzeba wracać...
    Dziękuję...

  • 28 May 2012, 09:15

    Nic nie mówię, ale zauroczyłeś mnie koncertem swoich słów. Pozdrawiam Gerardzie :-)

  • Julka 10

    28 May 2012, 08:22

    "...bo życie to ciągła podróż i wspólne odkrywanie..."

    siebie i...chwil najpiękniejszych :)

    Takim wierszem Gerardzie miło powitać poniedziałkowy poranek :):)

  • agniecha1383

    28 May 2012, 08:06

    Właściwie to ...zaniemówiłam.Wpatrzona w film -zauroczona urokiem łąki jak i wiersza.Niby taki zwyczajny kawałek przyrody a taki spokój , cisza , świerszcze ...człowiek by się wyłożył i tylko leżał otoczony zapachem i wpatrzony w chmury...Gerardzie przepięknie...widzisz we wszystkim w najdrobniejszym szczególe- nawet w dotyku-rąbek miłości...nie każdy choć twierdzi ze jest wzrokowcem:) potrafi aż tyle zobaczyć...podziw-w całym wierszu podziwiasz każdy drobiazg w Niej...niby zwyczajny a taki zmysłowy szczegół..dotykanie płatków rumianków...urocze...urocze...urocze:)

  • misiek45

    28 May 2012, 08:06

    Piękny wiersz tyle w nim ciepła-miłego dnia,pozdrawiam

  • słoneczniki

    28 May 2012, 07:32

    :)