Grusza szumi

Na wzgórzu rośnie grusza
Wiatr jej liśćmi porusza
Pod nią leży dziewczyna
Dokoła niej zielona leszczyna

Leży i marzy, o wielkiej miłości
Jej serce, serce chłopca ugości
Słońce już za pagórki zachodzi
A chłopiec z miłością nie przychodzi

Grusza szumi, noc już blisko
Robi się ciemno, zimno i cicho
Oczy dziewczyny opuszcza smutek
Zastępuję go jeszcze gorszy lęk

Miała być miłość, romantyzm i kochanie
Pozostała niepewność- wieczne czekanie
Tak miało być pięknie i grusza wspaniała
Jest tylko lęk, nieznane i odgłosy szlochania.