wszystko oddziałuje na wszystko

więc puki poruszam ciałem by żyć
słyszę w radio pana co śpiewa "nasze rande wuu"
i wymiotuję

tu się zgodzę

życie to majak

majaczysz

wcale, że nie

dziękuję b.
ano takim już mi przyszło być

nudnym
nierozwojowym
zastygniętym

znowu o wtykaniu palca
wchodzeniu w
rozchylaniu
wszystkim i niczym

nudy

szanuje i pozdrawiam
Azja

otwieram się
gdy mam po co
choć nadal nie wiem czy to ja

Czuję się mała, kiedy się otwierasz.

nie jestem, jak pewnie zauważyłaś, mistrzem pióra (nawet nie wiem czy nie pisze się "piura")
moja quasipoezja (cała quasisztuka - choć mimo przedrostka to i tak za duże słowo) ma być brudna
taka jaki ja jestem
wewnątrz

jak muzyka the white stripes na nienastrojonej gitarze i nie zawsze rytmicznej perkusji, jak koncertowy, fałszujący krzyk wokalisty CKOD....

...
wiem, że stać mnie na więcej
wiem, że nie zawsze odpowiednio, trafnie dobieram słowa
czasem coś mi się uda (jak widać)

często piszę wstawiony
i nie mam w zwyczaju niczego zmieniać
(zdarzyło mi się to kilka razy)

to co piszę nie jest poezją
nie ma nią być
choć bywa czasem tak traktowana

jest raczem formą spowiedzi
wyrzutem wolnych skojarzeń
splunięciem nieświadomego
refluksem kompleksu
torsją wyopartego
odbiciem zapomnienia
płaczem, tęsknotą ucieśnionej duszy (o ile ją posiadam)

...
w każdym razie dziękuję za uwagi
dziękuję, że zajrzałaś
cenię sobie twoje słowa
pozdrawiam panno eOs

Nawlecz mnie na siebie
a ukłuję każdego,
kto zechce nas przeciąć.

---

Ostatnie dwa wersy psują mi moją interpretację.
Powtarzasz "co", co przy kawie dławi mnie marszczeniem nosa.
Na pewno dobry dobór słów:
- aż chciałoby się dotknąć tych strupów od wewnątrz
co je mają
- wstań gdy cię potrzebuję
gdy się rozchyla rzeczywistość
- wetknąć się choć odrobinkę w siebie
palec wcisnąć
cień rzucić

Ale w takim zestawieniu nie płynie.
Dobre, ale stać Cię na więcej.