Menu
Gildia Pióra na Patronite

Nasz ogród

Nasz ogród

Jesteś dla mnie mocnym winem
Szumisz mi w głowie
Dotykam grona i wyciskam z niego słodycz
By potem posmarować sobie sokiem usta
W świetle dnia oglądam wszystko inaczej
Radośniej
Wieczorem zapalam świece i milknę
Siadasz obok patrząc na mnie zagadkowo
Oszołomiony dotykam twych rąk
Rozpinasz sukienkę
Tańczysz
Płyniesz
Czarujesz
A ja smakując obrazu niczym wina
Odpływam na wody namiętności
Twoje pocałunki są tym sokiem gronowym
Ciała dotykają siebie
Kocham ciebie całą
A przede wszystkim duszę
Bliską mi istotę
Szczytując wchodzę znów do ogrodu
Pachnącego kwiatami oraz tajemnicą
Naszą tajemnicą

Władysław Andrzej Bobrzycki

30 837 wyświetleń
275 tekstów
14 obserwujących
  • słoneczniki

    20 May 2015, 14:59

    Przepiękna twórczość...