Menu
Gildia Pióra na Patronite

Deszczowe freski

Na progu serca drży jesień
stuka deszczem do drzwi koralami
a mi śni się wciąż tamten wrzesień
gdy wróżyliśmy przyszłość z czajnika
i zaklinaliśmy pierwszych uczuć nieśmiertelność
deszczowymi pocałunkami

Dziś uśmiecham się znad filiżanki
twoje imię piszę na herbacianych obłokach
a ty biegniesz przez życie
gdzieś obok
lecz zbyt daleko od naszej Nibylandii

Ale może to właśnie Ty
umiałeś lepiej wróżyć
z nas dwojga

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 15 September 2013, 22:52

    Madź, chyba przestanę Cię czytać, bo znów wycisnęłaś smocze serduszko do wrześniowej herbaty... ;)
    Miłego wieczoru, a nawet już dobranoc. :)

  • giulietka

    13 September 2013, 20:10

    Bardzo Wam dziękuję, że nie jestem sama w tej deszczowej melancholii... ;)
    Pozdrawiam Was cieplutko, Każdego z osobna:)

  • Adnachiel

    13 September 2013, 14:19

    Pozostaję pod ogromnym wrażeniem :)

  • onejka

    13 September 2013, 13:56

    Taki bliski mi ten wiersz, moje uczucie, do którego chętnie wracam też jest wrześniowe i budzi miłe wspomnienia, ładna puenta :)

  • Pechowa_

    13 September 2013, 12:52

    Bardzo cudowny wiersz... Uwielbiam Twoje wiersze... i lubię do nich wracać...
    Podziwiam!
    I zabieram kradnę :)
    Pozdrawiam