Menu
Gildia Pióra na Patronite

Gubiąc się w gęstwinie myśli

Najtrudniejsze pytania
zadajemy sami sobie
chcąc ślepo wierząc
w echem odbijające się odpowiedzi
Gubimy się
w gęstwinie własnych myśli
Gdzieś
między wrotami duszy
a przedsionkiem serca
z rozsądnym scenariuszem
w tle
zataczamy krąg
ciągłych znaków zapytania
I choć z emocji i rozumu
spleciony wianek
to właśnie one
nie pozwalają
rzucić się światu
na głębokie wody
Czekając
niekiedy biernie
w labiryncie rzeczywistości
by przyszłość
sama
udzieliła odpowiedzi

49 607 wyświetleń
440 tekstów
161 obserwujących
  • 2 October 2012, 22:56

    Lubię do Ciebie zaglądać Joasiu... :)))
    Pozdrawiam ciepło :)))

  • słoneczniki

    2 October 2012, 20:42

    Dziękuję Wam kochani za zatrzymanie się nad moimi wersami.
    To dla mnie radość
    Z pozdrowieniami i szczerym uśmiechem ;)

  • BlakeDeen

    2 October 2012, 18:55

    Wspaniały wiersz.

  • Gaia

    2 October 2012, 18:34

    Może to właśnie splot wianka jest przyczyną zagubienia
    Ciekawe rozważania ;)

  • 2 October 2012, 14:49

    Piękny wiersz.
    Pozdrawiam. :)

  • misiek45

    2 October 2012, 11:15

    Na trudne pytania trudno odpowiadac ,często je otrzymujemy za późno lub nie są takie jakich oczekiwaliśmy,podjęłaś ważny temat w wierszu-pozdrawiam serdecznie;)

  • Smurf007

    2 October 2012, 10:12

    To wymaga wędrówki w głąb człowieka..
    ..by tak ładnie opisać rzeczy nie namacalne ale odczuwalne ;)
    Bardzo ładnie.