Do rąk własnych

Dziwnie się mienią moje słowa w Waszych rękach...
Dziękuję...

tych słów parę
z duszy wyrwanych
tobie wysyłam
byś wiedziała

tych słów parę

nieistotnych

zachowaj
kiedyś zrozumiesz ...

jak zwykle się z Tobą zgodze:) a to porównanie osób do listów niedoręczonych..chyba coś z tego urodze:)

Wiesz Michał, chyba każdy z nas ma w jakimś "barku" takie listy, ale bywa też, że sami jesteśmy takimi listami niedoręczonymi...
I tylko odwagi wciąż brak... ale póki życia, póty nadziei...

zatrzymałem się, zamyśliłem..kilka listów mam w barku do kogoś..tylko gdzie odwaga by je dać

Joasiu, Andreo... nic już nie dodam, miło, że jesteście...

Dżulia, zabiorę sobie, bo mnie poruszył...

Wymowny, dający osobistych refleksji...
Zabieram

Tak mi się jakoś dziś niebo zestroiło z kolorem oczu...
Ale wciąż jeszcze się tli nadzieja na słońce...

Na przekór aurze, miłej soboty Ci życzę Aga;)