Romantycy

My romantycy
Schowani pod liśćmi zeszłej jesieni
Przechadzamy się między światłami
czerwonych latarni tego świata
Bardziej szarzy niż dzień
Podczas ulewnej jesieni

Siedzimy smutni przy oknie
Z nosem przyklejonym do szyby
Podglądamy pędzących ludzi
Spóźnionych na pociąg do stacji sukces

Cicho piszemy wiersze
Do zakurzonej szuflady
Przenikamy między ludźmi niezauważeni
Szukamy kogoś kto nas przytuli

Jesteśmy ciałem wtopieni w świat
Lecz myślami gdzieś w swoich snach
Stąpamy cicho, by nikt nas nie obudził
Tyle nasze, co poza zasięgiem ludzi