Menu
Gildia Pióra na Patronite

Na wiosnę

My- dwie kosteczki lodu,
Ocieramy się czasem jedna o drugą,
Nie odczuwawszy już nic...
I tylko zgrzyt. Serc zgrzytanie,
co w stanie życia utajonego już jakiś czas.
Pomruk nadziei, nasze ręce wpędza w ruch,
Po omacku szukamy ust…
Chłodu ich zlęknieni,
Zaprzestajemy.
Lecz ona mruczy cały czas...
Wnet łapiemy w dłonie ostrze,
Poczynamy kuć,
- za twardy ten lód, za gruby ten lód.
W wiecznej zmarzlinie,
Plecami do siebie układamy się do snu.
Znów śnimy o Wiośnie
i… ROZTOPACH!

2041 wyświetleń
37 tekstów
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!